بنیاد کمک‌های نیکوکارانه (CAF) همچون بسیاری از سازمان‌ها در سراسر انگلیس مشغول بررسی تأثیر بحران هزینه‌های زندگی و رکود بالقوه اقتصادی بر محیط فعالیت‌های خیریه است.
جامعه مدنی در انگلیس بسیار گسترده است و سازمان‌ها و گروه‌های فراوانی را شامل می‌شود، اما چالش‌ها و موضوعات مشترکی میان آنها وجود دارد. که در ادامه این مقاله از وبلاگ نیک آوا با آنها آشنا می‌شوید.
معرفی چالش‌های پیش روی حوزه نیکوکاری
بخش خیریه با چالش‌های زیادی مواجه است از جمله چالش‌هایی که در این حوزه وجود دارد، میتوان به موراد زیر اشاره کرد:
پیامدهای رکود برای بخش خیریه
بانک مرکزی انگلستان (Bank of England) انتظار دارد که این کشور در آینده نزدیک رکود چشمگیری را تجربه کند. خیریه‌ها همواره در صف مقدم رویارویی با اثرات اولیه تغییرات اقتصادی و اجتماعی بوده‌اند و پیامدهای رکود همچون کاهش احتمالی کمک‌های شرکتی یا کاهش توان تراست‌ها و بنیادها برای اهدای گرنت گریبانگیر آنها شده است.
فشارهای تورمی در نیمه دوم سال 2022 به بخش نیکوکاری لطمه وارد کرد و خیریه‌ها با کاهش درآمد و رشد هزینه‌های عملیاتی مواجه شدند. تحقیقات نشان می‌دهد که بیش از نیمی از مؤسسات خیریه نگران بقای خود به دلیل رشد هزینه‌های زندگی هستند که بیش از یک سوم (35 درصد) نسبت به اوایل سال 2022 افزایش یافته است. هزینه‌های انرژی نیز جزو دغدغه‌های اصلی در آینده نزدیک است، چرا که به دلیل تغییرات اخیر در لایحه انرژی دولت، کمک به پرداخت صورتحساب انرژی خیریه‌ها به احتمال زیاد کاهش خواهد یافت.
طی سال‌های اخیر قراردادهای خدمات عمومی اهمیت زیادی در کسب درآمد مؤسسات خیریه پیدا کرده است. اما در واکنش به افزایش فشارهای رکودی بر دارایی عمومی، سهم بودجه خیریه از این بخش در اواخر سال 2022 کاهش یافت. در نتیجه ارزش قراردادها ممکن است کاهش یابد. به علاوه انواع قراردادهایی که مؤسسات خیریه دارند، به ندرت با تورم تعدیل می‌شود.
کاهش توانایی پاسخگویی به تقاضاها
خیریه‌ها گزینه‌های چندانی برای استمرار پاسخگویی به تقاضای بالا برای خدمات خود در اختیار ندارند. در نوامبر 2022 تنها نیمی از خیریه‌های تحت بررسی (49 درصد) مطمئن بودند که بودجه لازم برای برآورده کردن تقاضای خدمات فعلی را در اختیار دارند (در مقایسه با 58 درصد ماه اکتبر). نظرسنجی اخیر VCSE Sector Barometer این روند را تأیید کرد و نشان داد که سطوح برآورده‌نشده تقاضا در حال حاضر خیریه‌ها را تحت‌الشعاع قرار داده است.
تقریباً یک چهارم خیریه‌ها (24 درصد) گفتند که خدمات را کاهش داده‌اند اما فعلاً امکان کاهش بیشتر را ندارند. با توجه به ادامه فشارها بر خدمات خیریه و کاهش توان آنها برای ارائه این خدمات، حدود نیمی از خیریه‌ها (51 درصد) به استفاده از ذخایر کنونی خود برای پوشش هزینه‌های اصلی روی آورده‌اند.
این مسائل با بحران ستادی و نیروی انسانی همراه شده است. نظرسنجی VCSE Sector Barometer حاکی است که حدود 36 درصد از مؤسسات خیریه درگیر استخدام کارکنان مورد نیاز هستند و با توجه به افزایش محسوس حجم کاری کارکنان موجود از پاسخگویی به تقاضای خدمات عاجز مانده‌اند. افزایش هزینه‌ها نیز بحران ستادی را تشدید کرده به طوری که از هر چهار خیریه کوچک‌تر، یکی (27 درصد) مجبور شده است تا کارکنان حقوق‌بگیر را طی ماه‌های زمستان 2022 اخراج کند.
تأثیر فشارهای اقتصادی بر نیکوکاری فردی
در همین حال فشارهای تورمی نیز از حجم کمک‌های خیریه کاسته است. گزارش «UK Giving» نشان داد که میزان کمک‌های اهدایی در سال گذشته کمتر از ارقام قبل از همه‌گیری کرونا بود و افراد کمتری به خیریه کمک کردند. فشارهای اقتصادی بر بودجه خانوارها این امر را تشدید کرد تا جایی که حدود پنج میلیون نفر تصمیم گرفتند از اهدای کمک‌های یک‌باره در ماه سپتامبر خودداری کنند.
اطلاعات جدید نیکوکاری در ماه نوامبر و ایام کریسمس نشان می‌دهد بهبودی پس از دوران کووید هنوز محقق نشده است. در دوره پیک قبل از کریسمس که یک زمان بسیار مهم برای جمع‌آوری کمک‌های خیریه است چهار میلیون نفر کمتر از گذشته به امور خیریه کمک کردند.
علاوه بر این، ارزش کمک‌های اهدایی در شرایط واقعی نیز رو به کاهش گذاشت به طوری که تحلیل مشترک اخیر با «Pro Bono Economics» برآورد می‌کند که کمک ماهانه 20 پوندی در سال 2017 به تنها 14.90 پوند در سال 2024 خواهد رسید.
با ادامه روند تغییرات جمعیتی در بریتانیا مؤسسات خیریه نیز باید در پی یافتن راه‌های جدید برای جذب حامیان جوان‌تر باشند و همزمان خیران مسن‌تر خود را به شیوه‌هایی که شایسته آنهاست حفظ کنند. تحقیقات حاکی است که افراد مسن‌تر در قیاس با افراد جوان‌تر احتمال بیشتری می‌رود که همچنان کمک‌های مستمر خود را اهدا کنند (38 درصد بالای 65 سال در برابر 20 درصد افراد 25-34 ساله).
در مجموع احتمال کمتری وجود دارد که خیران جوان‌تر دست به کمک‌های نیکوکارانه بزنند. تعداد افراد 16 تا 24 ساله که هرگز به خیریه کمک نمی‌کنند با افزایش معنادار از 6 درصد در سال 2020 به 9 درصد در سال 2021 رسیده و افراد 25-34 ساله نیز از الگوی مشابهی پیروی کرده‌اند (6 درصد در سال 2020؛ 8 درصد در سال 2021). اما در مقابل هیچ تغییر معناداری در بین افراد 55-64 ساله یا 65 سال به بالا مشاهده نشده است. با این حال باید بین تمایل به حمایت و توانایی کمک کردن تفکیک قائل شد. داده‌های نظرسنجی بارکلیز (Barclays) نشان داد که 90 درصد از افراد در بازه سنی 18- 24 ساله طی سال 2021 به خیریه کمک کردند، در حالی که رقم مجموع 80 درصد بود.
تغییر رفتار نیکوکاران
روش برداشت مستقیم (Direct Debit) یا دستور ثابت رایج‌ترین شیوه‌ای است که مردم از طریق آن به خیریه کمک می‌کنند و از 33 درصد در سال 2018 به 38 درصد در سال 2021 و اوایل 2022 افزایش یافته است. این خبر خوبی برای خیریه‌هاست، چرا که گردش درآمد ثابتی را برای آنها فراهم کرده و می‌تواند ساده‌تر و گاهی ارزان‌تر از شیوه‌های دیگر باشد.
اما در عین حال شواهد گذشته حاکی است که افراد ممکن است برداشت‌های مستقیم خود را برای محاسبه تورم تعدیل کنند که از ارزش کمک‌هایشان می‌کاهد. شاید خیریه‌ها تمایلی به درخواست از حامیان برای تغییر برداشت مستقیم هنگام مواجهه با شرایط سخت نداشته باشند و حتی ممکن است نگران باشند که خیران در صورت این درخواست، پرداخت‌های خود را لغو کنند.
با این حال تجربیات مؤسسه صلح سبز(Greenpeace) نشان می‌دهد گفتگو درباره این موضوع نتایج مثبتی را به بار می‌آورد. اطلاعات این مؤسسه درباره تعداد حامیانی که اخیراً برداشت‌های مستقیم خود را لغو کرده‌اند، فرصت‌هایی را برای تعامل با حامیان فعلی و جدید به وجود آورده است.
هرچند اهدای پول نقد هنوز یک شیوه رایج برای کمک‌های مردمی است، اما به نظر می‌رسد همه‌گیری کرونا روند دیجیتالی کردن کمک‌های نیکوکارانه را سرعت بخشیده است. کمک‌های آنلاین در سال 2022 اندکی نسبت به دوره همه‌گیری کاهش یافت، اما همچنان بیشتر از دوران قبل از شیوع کووید بود. این در حالی است که کمک‌های نقدی بسیار پایین‌تر از عرف تاریخی خود بوده است.
در زمینه جمع‌آوری کمک‌های مالی و نحوه جذب حامیان، خیریه‌ها باید یک توازن مناسب را بین رویکردهای آنلاین و آفلاین ایجاد کنند. سرمایه‌گذاری مستمر در ظرفیت‌های دیجیتال برای ارائه خدمات و جمع‌آوری کمک مالی کماکان مفید خواهد بود.
معرفی فرصت های پیش روی بخش خیریه
بخش خیریه یکی از حوزه‌هایی است که در آن فرصت‌های زیادی برای کمک به نیازمندان وجود دارد. از جمله فرصت‌هایی که در این حوزه وجود دارد، میتوان به موراد زیر اشاره کرد:
اهمیت ارائه خدمات دیجیتال
فناوری دیجیتال اکنون به یک ضرورت برای ایجاد مشارکت، ارائه خدمات و جمع‌آوری کمک‌های مالی تبدیل شده است. هرچند شبکه‌های دیجیتالی جدید در دوره همه‌گیری شتاب بیشتری گرفتند، اما هنوز درگیر تأثیرات این شبکه‌ها بر الگوهای مشارکت پس از همه‌گیری هستیم و اینکه چطور خیریه‌هایی با روش‌های سنتی و سازمان‌یافته جمع‌آوری کمک باید خود را در قالب این شیوه‌های جدید قرار دهند.
نقطه اتکای این امر روند گسترده‌ای از برهم‌کنش‌های آنلاین در سراسر جهان (نظیر خرید آنلاین) است و هرچند بسیاری از خیریه‌ها توانسته‌اند از این موضوع بهره‌برداری کنند اما به نظر می‌رسد کمبودهای دیجیتال در قسمت‌هایی از این بخش همچنان وجود دارد. داده‌های گزارش «چشم‌انداز خیریه 2022» نشان داد که 80 درصد از خیریه‌های با درآمد 5 میلیون پوند یا بیشتر طی سال اول همه‌گیری بر روی فناوری اطلاعات (IT) و راهکارهای آنلاین سرمایه‌گذاری کردند، اما تنها دو سوم (64 درصد) از خیریه‌های کوچک‌تر اقدام مشابهی را انجام دادند (خیریه‌هایی با درآمد سالانه کمتر از 1 میلیون پوند).
خیریه‌ها در وهله نخست باید به نیازهای جوامعی که به آنها خدمت می‌کنند، فکر کنند. کار از راه دور و ارائه خدمات دیجیتال می‌تواند کارایی و توانایی خیریه برای دسترسی به مناطق جغرافیایی وسیع‌تر را افزایش دهد، اما در عین حال از دست دادن ارتباطات حضوری شاید هزینه‌های مختلفی را به همراه داشته باشد و در این بین کاربران خدمات ممکن است همچنان خواهان دسترسی به خدمات حضوری باشند.
به علاوه تفاوت‌های زیادی در بین خیریه‌ها وجود دارد تا جایی که بسیاری از آنها خدماتی را ارائه می‌دهند که امکان ارائه آن به صورت آنلاین نیست یا در صورت دیجیتالی شدن خدمات ممکن است کاربران از این خدمات محروم شوند. با این حال به نظر می‌رسد که شیوه‌های کار دیجیتالی همچنان پابرجا خواهند ماند و در نتیجه خیریه‌ها باید ارائه خدمات، هم به شکل حضوری و هم دیجیتال را مورد توجه قرار دهند.
ضرورت بسیج داوطلبان
در دوران همه‌گیری شاهد سیل کمک‌های داوطلبانه و همیارانه بودیم. اما همیشه این سؤال مطرح است که آیا این یک روند دائمی و مستمر بوده و آیا گروه‌های جدید داوطلبی را میتوان ترغیب به کمک کرد یا خیر. خبر خوب اینکه تمایل به داوطلب شدن همچنان بالاست. برای مثال در زمستان امسال از هر 10 نفر یکی (9 درصد) عنوان کرد که اگر شخصاً از او خواسته شود، حاضر است یک روز از وقت خود را به صورت داوطلبانه در یک خیریه، گروه یا باشگاه محلی سپری کند. این معادل با تقریباً 34 میلیون ساعت کار داوطلبانه است.
همچنین ممکن است در سال 2023 شاهد رونق کارهای داوطلبانه توسط افراد جوان‌تر باشیم به طوری که براساس تحقیق «Pro Bono Economics» خیریه‌ها می‌توانند سال آینده از 2.5 میلیون داوطلب جدید 18 تا 34 ساله بهره‌مند شوند.
شاید لازم باشد خیریه‌ها از خود بپرسند که آیا باید پیشنهاد داوطلبی را مطابق با آنچه «حق مشارکت» دیگران خوانده می‌شود ( یعنی افراد می‌خواهند احساس کنند که نقش فعالی برای ایجاد تغییر دارند به جای آنکه فقط پول دهند )ارائه دهند یا خیر. در مواقع عادی، برگزاری رویدادها و سایر فعالیت‌هایی که میتوان به صورت جمعی انجام داد، گزینه‌های مناسبی برای ایجاد این حس خواهند بود اما با توجه به پر شدن اوقات مردم با فعالیت‌های دیگری که اکنون پس از ماه‌ها قرنطینه امکان‌پذیر شده است، خیریه‌ها کار دشواری در این خصوص دارند.
همچنین فرصت‌های زیادی برای پر کردن شکاف داوطلبانه از طریق نیکوکاری شرکتی، بخشش حقوق و دستمزد و فرصت‌های داوطلبی وجود دارد که معمولاً برای کارکنان جوان‌تر و آگاه‌تر از لحاظ اجتماعی جذاب است.
توانایی خیریه‌ها برای رساندن صدای جامعه مدنی
یکی از اصول اساسی و زیربنایی جامعه مدنی انگلیس، آزادی مؤسسات خیریه برای رساندن صدای جوامعی است که به آنها خدمت می‌کنند و مبارزه برای تغییراتی که جهت تحقق مأموریت خیریه خود لازم می‌دانند. اما اخیراً نقدهایی نگران‌کننده درباره خیریه‌هایی که به حمایت سیاسی یا اظهار نظر در مورد سیاست‌ها و فعالیت‌های دولت می‌پردازند، مطرح شده و این خطر لطمه زدن به اعتماد عمومی نسبت به خیریه‌ها را در پی دارد. با این وجود مهم است که خیریه‌ها بتوانند در حوزه‌هایی که برای مأموریت‌شان اهمیت دارد، اظهار نظر کنند چرا که این بخشی از یک روند دموکراتیک است و می‌تواند به بهبود شگرف سیاست‌ها منجر شود.
شاید در این میان نیاز به یک طرح شاخص دولتی باشد که جامعه مدنی را به نحو معناداری برای استفاده از اقدامات محلی به خدمت بگیرد. طرح سیاستی «Leveling UP» دولت با هدف برطرف‌سازی نابرابری‌ها در مناطق مختلف چنین امکانی را فراهم می‌کند.در حال حاضر این طرح همچنان متمرکز بر زیرساخت‌های محلی است، اما بسیاری بر لزوم رسیدگی به مسائل اجتماعی و دادن یک کرسی بر روی میز مذاکره به جامعه مدنی تأکید کرده‌اند.
مدیریت خیریه؛ مدیریت چالش‌ها
همه‌گیری و تأثیر بحران هزینه‌های زندگی دو واقعیت را عیان کرده است: اینکه جامعه تا چه حد به کمک‌های جامعه مدنی و روحیه مدنی وابستگی دارد و تا چه حد محیط بیرونی می‌تواند تأثیری درازمدت بر بخش خیریه داشته باشد.
طی ماه‌های آینده خیریه‌ها باید برخی حوزه‌ها را مورد بازنگری قرار دهند تا مطمئن شوند که به اندازه کافی برای ایجاد توازن بین نیازهای فعلی جهت ارائه خدمات و آمادگی و انعطاف‌پذیری در آینده سرمایه‌گذاری کرده‌اند. این ملاحظات شامل افزایش انعطاف‌پذیری و پایداری مالی، مدیریت هزینه‌ها و حرکت به سمت منابع انرژی تجدیدپذیر، پذیرش اقتصاد اجتماعی و مشارکت‌ها و افزایش تعامل با نیکوکاران است.
بنیاد CAF همچون همیشه آماده ارائه خدمات و راهکارهایی است که می‌تواند به خیریه‌ها و سازمان‌های اجتماعی کمک کند. در نهایت «مرکز منابع هزینه زندگی» این بنیاد، راهنمایی و مشاوره‌های تخصصی در مورد موضوعات مختلف از صرفه‌جویی در هزینه‌ها گرفته تا حمایت از کارکنان و استراتژی‌هایی برای مدیریت نقدینگی را به خیریه‌ها ارائه می‌دهد.
منبع: وبسایت cafonline
دیدگاه خود را بنویسید